Szybkie naprawy samochodowe
Wielu właścicieli samochodów lubi dokonywać samodzielnych napraw. Dzieje się tak zwłaszcza, gdy awaria samochodu jest niewielka, ale koszty jej naprawy w warsztacie mogłyby być za wysokie. Trzeba przyznać, że samodzielne dokonywanie drobnych i nieskomplikowanych napraw samochodowych może na pewno bardzo odciążyć domowy budżet. Poza tym ich przeprowadzanie może stać się bardzo dobrą formą rozrywki dla prawdziwego pasjonata motoryzacji. Podczas przeprowadzania takich samodzielnych napraw można ustawiać lusterka samochodowe, wymieniać wycieraczki i paski klinowe oraz ustawiać kierownicę. Poza tym naprawy czasami wymagają samochodowe fotele czy bagażniki. Bardziej wprawieni właściciele samochodów mogą także sprawdzać, dlaczego awarii uległ silnik.
Rozrusznik elektryczny
Rozrusznik ? urządzenie do uruchamiania silnika spalinowego. Najczęściej stosowanymi są rozruszniki elektryczne, choć spotyka się też pneumatyczne, jak i małe silniki spalinowe.
Rozrusznik elektryczny to silnik prądu stałego, który służy do obracania wału korbowego silnika i nadawania mu odpowiedniej prędkości obrotowej, przy której silnik może rozpocząć samodzielną pracę.
Rozrusznik elektryczny silnika spalinowego jest odbiornikiem pobierającym najwięcej energii elektrycznej z akumulatora, lecz tylko w krótkich okresach podczas uruchamiania silnika. Pobór prądu w chwili uruchamiania silnika w samochodach osobowych wynosi 200-600 A. W zależności od rodzaju pojazdu moc rozrusznika wynosi 0,4-10 kW.
Aby rozrusznik spełniał swe zadania, musi pokonać opory, na które składają się:
sprężanie czynnika roboczego w cylindrach,
zasysanie mieszanki paliwowej (lub powietrza),
tarcie tłoków o powierzchnie cylindrów,
tarcie w łożyskach wału silnika,
opory związane z pracą mechanizmów pomocniczych.
Na czas rozruchu wirnik rozrusznika zostaje sprzęgnięty z kołem zamachowym silnika za pomocą przekładni zębatej. Rozrusznik powinien zapewnić minimalną prędkość obrotową silnika, przy której może on rozpocząć samodzielną pracę. Prędkość rozruchowa silnika wynosi 40-100 obr/min w przypadku czterosuwowych silników z zapłonem iskrowym, a 100-200 obr/min w silnikach z zapłonem samoczynnym.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Rozrusznik_silnika_spalinowego
W roku 1472 Robert Valturio
W roku 1472 Robert Valturio przedstawił opis maszyny wojennej do której napędu wykorzystywany był wiatr na tej samej zasadzie działania co w wiatrakach2. Również Leonardo da Vinci zajmował się pojazdami napędzanymi bez użycia siły koni3. Zaprojektował zamknięty woź bojowy, który napędzany był siłą mięśni ośmiu osób znajdujących się w środku3. Osoby te miały poruszać dźwignie znajdujące się we wnętrzu pojazdu i za pomocą przekładni korbowej napędzać koła jezdne. Każde koło miało być napędzane własnym mechanizmem, co można porównać do dzisiejszego mechanizmu różnicowego3. W kilku projektach przez siebie stworzonych uwzględnił też napęd grawitacyjny, sprężynowy, jak również za pomocą pary wodnej3. Prototyp tego pojazdu stworzony został w Memmingen w roku 1447, a drugi rok później koło Pirny w Saksoni3. Do czasów dzisiejszych zachował się rysunek wykonany w roku 1558 przez Bertholda Holzschuhera. Wcześniej, bo w roku 1459, pojawiły się jeszcze dwa projekty maszyn napędzanych bez pomocy zwierząt. Jeden z nich zaprojektowany był przez cesarza Niemiec Maksymiliana. Przedstawiał pojazd w kształcie olbrzymiego koła o średnicy 6 metrów, na których osiach zamontowane były siedzenia dla pasażerów. Koła połączone były obręczą, po której chodzący ludzie napędzały maszynę3. W tym samym roku powstał też drugi projekt nieznanego autora. Przedstawiał drewniany bogato zdobiony pojazd. Napędzany był przez idących z boku ludzi za pośrednictwem drągów i przekładni zębatych oraz osoby idące z tyłu, które oprócz tego że napędzali pojazd to dodatkowo sterowali tylnymi kolami3.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Historia_motoryzacji