Przydomowa oczyszczalnia ścieków może się opłacać. Sprawdź ile to kosztuje Budowa przydomowej oczyszczalni ścieków
W czasie budowy domu tworzony jest także plan domowego systemu kanalizacji. Muszą zostać do niej podłączone wszystkie urządzenia sanitarne, z których korzystają domownicy, nawet, jeżeli w domu znajdują się dwie łazienki. Połączenie rurek pod płytkami łazienkowymi i zamontowanie nowoczesnych rur pozwala na redukcję zapachów kanalizacyjnych oraz odgłosów związanych z używaniem systemu kanalizacyjnego. W odpowiednim oddaleniu od domu staje także przydomowa oczyszczalnia ścieków, do której trafiają wszystkie domowe nieczystości, zanim popłyną dalej do miejsca ich zbiorczego odbioru. Z czasem każda studzienka wymaga oczyszczenia, co w obecnych czasach nie jest już jednak tak problematyczne jak kiedyś.
Jak to działa?
W przydomowych oczyszczalniach ścieków oczyszczanie następuje w dwóch etapach:
Oczyszczanie mechaniczne i beztlenowe (przy pomocy bakterii beztlenowych)
Oczyszczanie tlenowe (przy pomocy bakterii tlenowych)
Pierwszy etap oczyszczania następuje w osadniku gnilnym lub osadniku Imhoffa, polega na wprowadzeniu do osadnika nieczystości, które są najpierw mechanicznie rozdzielane (przy pomocy grawitacji) na osad cięższy od wody oraz zawiesinę lżejszą od wody (najczęściej z tłuszczy). Osad ulega procesowi fermentacji, w której cząstki zanieczyszczeń są rozkładane na substancje rozpuszczalne w wodzie i nierozpuszczalne substancje mineralne, które odkładają się na dnie osadnika. Osadniki są zwykle złożone z dwóch, trzech lub więcej komór które są ułożone w poprzek osadnika (z wyjątkiem jednokomorowych osadników Imhoffa). Realizację komór przeprowadza się poprzez zastosowanie przegród prostopadłych do osi zbiornika. Przegrody mają za zadanie nie przedostawanie się dalej osadów oraz zawiesin. Ewentualne przedostanie się zanieczyszczeń stałych powoduje zamulenie i utratę wydajności oczyszczalni. Pierwszy etap powinien trwać co najmniej 72 godziny co powoduje że wielkość osadnika glinowego jest uzależniona od dobowej ilości ścieków.
Drugim etapem jest oczyszczanie tlenowe które może być przeprowadzone z użyciem urządzeń napowietrzających lub z udziałem drenażu. Pierwszy wariant wymaga zastosowania kompresora co wiąże się ze kosztami energii lecz jednocześnie zwiększa się dobowa sprawność oczyszczalni i oczyszczoną wodę można odprowadzić do studni chłonnej lub wód powierzchniowych co powoduje że wymiary całej instalacji są stosunkowo niewielkie. Drugi wariant nie potrzebuje energii lecz wymaga znacznej powierzchni na drenaż rozsączający oraz sprawność dobowa jest mniejsza w porównaniu z wariantem pierwszym.
Po pierwszym etapie oczyszczania uzyskuje się 60% redukcję zanieczyszczeń, natomiast po drugim etapie 90% redukcję zanieczyszczeń3.
Oprócz wyżej wymienionych spotyka się następujące rozwiązania technologiczne:
drenaż rozsączający
filtr piaskowy (gruntowy)
oczyszczalnia hydrobotaniczna
złoże biologiczne + osadnik wtórny
niskoobciążona komora osadu czynnego + osadnik wtórny
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Przydomowa_oczyszczalnia_%C5%9Bciek%C3%B3w#Rozwi.C4.85zania_technologiczne_POS
Mała oczyszczalnia ścieków
Budowa oczyszczalni ścieków pozwala na przyczynienie się do ochrony środowiska naturalnego. Im więcej oczyszczalni ścieków, tym mniej szkodliwych substancji pochodzących ze ścieków kanalizacyjnych będzie się przedostawało do środowiska naturalnego. Oczyszczalnie za sprawą zastosowanych w nich środków są w stanie zneutralizować szkodliwe składniki ścieków kanalizacyjnych oraz rozpuścić obecny w nich papier toaletowy i inne elementy. Małe oczyszczalnie ścieków znajdują się przy domach i blokach mieszkalnych oraz w różnych częściach miasta i muszą być oddalone od miejsc zamieszkania o wskazaną ilość metrów. Natomiast miejsca na duże oczyszczalnie ścieków są bardzo starannie wybierane według dokładnych wytycznych pochodzących z ministerstwa.