Próby leczenia choroby stwardnienia rozsianego wymaga konkretnych sposobów leczenia. Na stronach ośrodków badań zajmujących się leczeniem S, np. uda nam się odszukać wiele ważnych informacji o tej chorobie.Ilość zachorowań na SM
Stwardnienie rozsiane to choroba, któa może dotknąć każdego, bez względu na wiek, płeć czy pochodzenie. Przyczyna choroby nie jest do końca znana, ale są różne spekulacje i podejrzenia, ale póki co nie ma jasnej przyczyny zachorowania na SM. Na tę chorobę w największym grupie ryzyka są kobiety, oraz osoby, które miały niedobory witaminy D w okresie młodości.
Średnio od 2 do 150 na 100 000 populacji może paść ofiarą tej autoimmunologicznej choroby. Nie każdy jej przebieg jest gwałtowny, ale zazwyczaj jest bardzo rozproszony po całym organizmie, stąd też nazwa stwardnienie rozsiane.
Stwardnienie rozsiane a inne choroby
Stwardnienie rozsiane można łatwo pomylić z innymi chorobami atakującymi układ nerwowy i zaburzającymi jego funkcje. Żeby poprawnie zdiagnozować SM trzeba zrobić odpowiednie badania, które często trzeba powtarzać, aby zobaczyć zmiany w mózgu chorego. Jest to ostateczny czynnik determinujący, czy dana choroba jest stwardnieniem rozsianym, czy nie.
Podobne do Sm objawy mogą dawać choroby takie jak: choroba Devica, choroba Marburga, udar mózgu, rozległe zapalenie rdzenia kręgowego, toczeń i sporo innych.
Czy da się powstrzymać rozwój SM?
Leczenie stwardnienia rozsianego nie jest w 100% skuteczne. Tak jak i w przypadku wielu innych chorób, z którymi trzeba nauczyć się żyć. Współczesna medycyna nie zna jeszcze skutecznej metody leczenia stwardnienia rozsianego, które pozwoliłoby pokonać tą chorobę. Istnieje jednak wiele metod radzenia sobie z jej objawami, pozwalając je zmniejszyć, a nawet zahamować postęp choroby.
Pomimo, ze Sm nie jest uleczalne, to nigdy nie powinniśmy rezygnować z prób jego wyleczenia, liczne terapie mogą pomóc nam poradzić sobie z chorobą. Może trafimy na lek, który dla ans będzie działał najlepiej o pozwoli nam cieszyć się życiem, mimo tej choroby. Nie powinniśmy porzucać prób leczenia, ani żadnej terapii, ponieważ może kiedyś ta choroba stanie się w pełni uleczalna, a do tego czasu warto walczyć o każdą poprawę.