Wybór wśród zabawek drewnianych a plastikowych
Trzeba przyznać, że zabawki wykonane z tworzywa sztucznego bardzo często są o wiele bardziej precyzyjne i mogą zawierać więcej małych, różnokolorowych elementów niż zabawki drewniane. Nie przesądza to jednak o wyższości zabawek plastikowych nad drewnianymi. W ostatnich latach możemy zaobserwować, że na rynku powstało bardzo wiele przedsiębiorstw zajmujących się produkcją drewnianych zabawek. Można kupić już nie tylko drewniane tablice czy klocki, ale także puzzle czy inne gry logiczne. Możliwości zakupu zabawek z drewna jest naprawdę wiele, bowiem producenci takiego asortymentu wytwarzają nawet drewniane warsztaty do zabawy dla chłopców czy sprzęty agd, którymi z kolei chętnie pobawiłyby się dziewczynki.
Naturalne materiały w zabawkarstwie
Coraz więcej rodziców przekonuje się do zastąpienia plastikowych zabawek dla dzieci drewnianym wyposażeniem. Chociaż niejednokrotnie są one o wiele droższe i cięższe, to jednak zabawki z drewna dla dzieci stają się coraz bardziej popularne. Można by zadać pytanie ? dlaczego drewno? Ten naturalny materiał od wieków jest wykorzystywany do produkcji zabawek. W czasach, gdy nie istniały jeszcze tworzywa sztuczne dzieci bawiły się różnymi elementami drewnianymi niejako z braku wyboru alternatywy dla tego materiału. Obecnie wielu rodziców wybiera naturalne materiały ze względu na ekologię, jak również i na wyrabianie odpowiednich, proekologicznych postaw wśród dzieci już od dzieciństwa.
Historia konia na biegunach
Koń na biegunach, koń bujany ? zabawka dziecięca, wykonana zwykle w kształcie konia przymocowanego do dwóch wygiętych w łuk profili, zwanych biegunami.
Poprzednikami koni na biegunach były kołyski na biegunach a także konie-zabawki na kołach. Powstał najprawdopodobniej jako "rocking horse" na terenie Ameryki Północnej. Jego poprzednikiem był koń zaopatrzony w kółka ? zabawka którą można było ciągnąć i dosiadać. W obecnej formie, pojawił się dopiero w XVII wieku1. Niektóre źródła podają wcześniejsze przykłady takich konstrukcji, znane były już w antycznej Grecji, jak można to przeczytac np. u Horacego. Nie ma jednak pewności co do ich użytkowania jako zabawek.
Od początku XIX wieku konie na biegunach były już powszechnie kojarzone z dziecięcą zabawką. Do Europy środkowej trafiły poprzez Anglię. Do końca XIX wieku wykonywali je rzemieślnicy, ich ornamentyka i wykończenie kojarzyły się z końmi przeznaczonymi dla rycerzy. Pod koniec XIX wieku podjęto produkcję seryjną zabawek tego typu.
Współcześnie nadal wytwarza się konie na biegunach tradycyjnymi, rękodzielniczymi metodami. W Polsce głównym ośrodkiem rzemiosła zabawek drewnianych jest Żywiecczyzna. Nowoczesnym wariantem konia na biegunach jest bujak sprężynowy.
Konie na biegunach występują w zbiorach muzealnych ? muzeach zabawek czy też muzeach etnograficznych. Obecne są także w kulturze, przykładowo w Polsce przebojem okazała się piosenka "Konik na biegunach" ze słowami Franciszka Serwatki i muzyką Jacka Dybka w wykonaniu Urszuli.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Ko%C5%84_na_biegunach