W oparciu o elektroniczny pomiar kątów
Współcześnie w pomiarach terenowych używane są jeszcze (bo stosuje się coraz częściej pomiary RTK) tachimetry elektroniczne (inna ich nazwa to Total Station). W oparciu o elektroniczny pomiar kątów - poziomego i pionowego oraz elektrooptyczny (lub laserowy) pomiar odległości. W efekcie pomiaru uzyskuje się zarówno informacje o odległości poziomej jak i współrzędnych mierzonego punktu. Do pomiaru odległości w tachimetrze elektronicznym wykorzystywany jest najczęściej pryzmat (lub ich zestaw), od którego zostanie odbita fala wysyłana przez dalmierz fazowy zamontowany w instrumencie. Odbity promień trafia do dalmierza i na podstawie różnic faz obliczana jest odległość (w zakresie od metra do kilku kilometrów). Obecnie coraz popularniejsze są tachimetry elektroniczne bezlustrowe, które umożliwiają pomiar odległości bez użycia pryzmatu dalmierczego. Fala lub impuls ulega odbiciu od mierzonego przedmiotu (lub folii odblaskowej), dzięki czemu otrzymujemy odległość do punktów niedostępnych (maksymalnie 200?300 metrów). Taka technika pomiarowa jest ostatnio często wykorzystywana np. w pomiarach zabytkowych wnętrz budynków przy użyciu geodezyjnych skanerów 3D.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Tachimetr
Spełnianie zadań geodety
Wykonywanie zawodu geodety przez dobrze przygotowane osoby nie jest wcale trudne. Muszą one po prostu odbyć wszystkie praktyki geodezyjne, aby były w stanie wykonywać wszystkie zlecane sobie zadania. Wówczas będą mogły wykonywać nawet najbardziej skomplikowane pomiary i przygotowywać na przykład plany budowy nowych dróg. Jednak uprawianie zawodu geodety jest zadaniem jedynie tych osób, które obok posiadanego wykształcenia mogą wykazywać się szczególnymi cechami charakteru.
Ważne jest to, aby były w stanie nawet przez wiele godzin zachowywać zdolność do skupienia i zwracania uwagi na konkretne przedmioty. Jednocześnie muszą być przygotowane na to, że będą musiały nawiązywać kontakt z bardzo różnymi osobami i odpowiadać na ich pytania oraz sugestie.
Na ziemiach polskich wyznaczanie granic odbywano
W miarę rozwoju osadnictwa i zawłaszczania ziemi granice miały tendencje do przechodzenia od pasów rubieżnych do coraz ściślejszych granic linearnych. Na ziemiach polskich wyznaczanie granic odbywano już w XII wieku w formie publicznej (tzw. ujazd, objazd), kiedy to panujący lub jego wysłannik oficjalnie obchodził lub objeżdżał granice, zlecając umieszczanie w wyznaczonych miejscach znaków granicznych. Ujazdy pojawiły się w okresie umacniania prawa własności ziemi oraz zanikania połaci ziemi nie eksploatowanej. Jeśli przebieg granicy nie pokrywał się z żadną naturalną wyodrębnioną formą terenową, tam zachodziła potrzeba wyznaczenia jej w sposób sztuczny. W tym celu np. ryto znaki na drzewach i kamieniach, splatano korony drzew, wkopywano drewniane pale i kamienne słupy, usypywano stożki ziemne lub kamienne, ustawiano głazy, kapliczki i krzyże. Bywało, że przebieg granicy utrwalano w ludzkiej pamięci specjalnymi ceremoniami, bo nie zawsze na okazję jej wytyczenia sporządzano dokument.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Geodezja