Opornik = rezystor - czyli wyjaśnienie
Opornik, rezystor (z łac. resistere, stawiać opór) ? najprostszy element bierny obwodu elektrycznego, wykorzystywany jest do ograniczenia prądu w nim płynącego. Jest elementem liniowym: występujący na nim spadek napięcia jest wprost proporcjonalny do prądu płynącego przez opornik. Przy przepływie prądu zamienia energię elektryczną w ciepło. Idealny opornik posiada tylko jedną wielkość, która go charakteryzuje ? rezystancję. W praktyce występuje jeszcze pojemność wewnętrzna oraz wewnętrzna indukcyjność, co, np. w technice wysokich częstotliwości (RTV), ma duże znaczenie (jest to tzw. pojemność oraz indukcyjność pasożytnicza). W technologii bardzo wysokich częstotliwości ? kilkuset megaherców (MHz) i powyżej ? właściwości pasożytnicze typowego rezystora muszą być traktowane jako wartości rozproszone, tzn. rozłożone wzdłuż jego fizycznych wymiarów (zobacz: schemat zastępczy).
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Opornik
Rodzaje wycieraczek
Wycieraczki przegubowe - (potocznie klasyczne lub tradycyjne) - starszy typ wycieraczek, stosowany w starszych samochodach. Są to wycieraczki, które posiadają metalowe stelaże z przegubami, które spełniają rolę równomiernego dociskania pióra do szyby, tak aby równomiernie zbierały wodę z każdej części szyby. Ich wadą jest głośniejsza praca w porównaniu do wycieraczek nowszego typu.
Wycieraczki bezprzegubowe - (potocznie płaskie) - obecnie stosowany typ wycieraczek, w które są zaopatrywane fabrycznie nowe samochody. W porównaniu do klasycznych wycieraczek przegubowych pozbawione są ruchomych elementów, czyli stelażu z przegubami. Takiego typu wycieraczki, oprócz lepszego wyglądu łatwiej jest oderwać od szyby podczas mrozów i są mniej narażone na korozję. Ich podstawową wadą jest wysoka cena w stosunku do wycieraczek starszego typu.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Wycieraczka
Zasady działania sądy lambda
Działanie sondy lambda opiera się na prawie sformułowanym przez Walthera Nernsta (równanie Nernsta). Sonda lambda, czyli ogniwo galwaniczne zbudowane z materiału ceramicznego ? dwutlenku cyrkonu, na którym napylone są po obu jego stronach cienkie warstwy platyny, zostało opracowane pod koniec lat 60. XX wieku w Robert Bosch GmbH przez dr. Güntera Baumana. Sondę umieszcza się w układzie wydechowym, tak, że jedna strona urządzenia styka się z gorącymi gazami spalinowymi, osiągającymi w tym miejscu około 300 °C, a druga strona styka się z powietrzem z otoczenia.
Spiek ceramiczny dwutlenku cyrkonu w temperaturze powyżej 300 °C staje się swoistym elektrolitem zdolnym do przewodnictwa jonowego. W celu utrzymania odpowiedniej temperatury, niektóre sondy mają grzałkę. Warstwy platyny na jego powierzchni pełnią rolę elektrod, przy czym ich potencjał elektryczny jest funkcją stężenia tlenu w gazach, z którymi się stykają. Przy dużej różnicy stężenia tlenu po obu stronach ogniwa generuje ono siłę elektromotoryczną dochodzącą do 1 V.
Napięcie generowane przez ogniwo jest przekazywane do modułu sterującego składem mieszanki paliwowo-powietrznej w silniku. Moduł ten dostosowuje na bieżąco skład mieszanki, tak aby w określonych warunkach obciążenia silnika, rodzaju paliwa i warunków atmosferycznych zapewnić jak najdoskonalszą pracę silnika i minimalizować emisję tlenku węgla.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Sonda_lambda