edytuj kod, encyklopedyczna definicja
Wraz z zębiną uznawana jest za wspólną jednostkę strukturalno-funkcjonalną, tzw. endodontium.
Osobny artykuł: Zęby stałe.
Tętniczki wnikające do miazgi dzielą się dalej na naczynia przedwłosowate a następnie na naczynia włosowate. Tworzą one splot w okolicy odontoblastów.
W miazdze pomiędzy naczyniami znajdują się anastomozy (tętniczo-tętnicze, tętniczo-żylne i żylno-żylne) mające znaczenie dla utrzymania równomiernego odżywienia tkanki, w przypadku gdy dojdzie do zaczopowania jednego z głównych naczyń.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Zęby_człowieka
edytuj kod
Wyróżniamy cement pierwotny (inaczej cement włóknisty), nie zawierający komórek, pokrywający ząb pierwotnie, oraz cement wtórny (komórkowy), zawierający cementocyty i cementoblasty, pokrywający korzeń w późniejszym czasie oraz głównie w okolicy otworu wierzchołkowego.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Zęby_człowieka
edytuj kod
W miazdze zęba, między ubogokomórkową warstwą Weila a miazgą właściwą, włókna tworzą gęsty splot Raschkowa.
Są to nerwy mielinowe i klasyfikowane są jako, A-?, A-?. Podział klasyfikacji zależny jest od średnicy aksonu i szybkości przewodzenia. Większość włókien w miazdze należy do włókien A-?, które są odpowiedzialne za krótki, ostry i dobrze zlokalizowany ból i mają niski próg pobudliwości.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Zęby_człowieka